یکی از بزرگترین و مهمترین بنای دوره اسلامی ایلخانی ایران گنبد سلطانیه است که در 30 کیلومتری زنجان در میان بافت قدیم شهر سلطانیه واقع است. سرتاسر داخل این گنبد پوشیده از کتیبه های مختلفی است که با رنگ روی گچ ترسیم شده است. در سالهای مختلف بعد از سال 1350 قسمتهایی از گچ روی دیوار توسط کارشناسان ایتالیایی از جای خود برداشته شد و پس از برداشتن گچ، متوجه شدند که زیر گچ تزئینات آجری زیبایی وجود دارد.
در سراسر گنبد آیات قرآن و احادیث پیامبر ( ص ) و کلمات قصار حضرت علی ( ع ) دیده می شود اما در طبقه دوم ایوان جنوب غربی برای اولین بار برخورد می کنیم با یک دایره ایکه داخل آن با خط کوفی نوشته شده " اللهم اشفنا بشفائک و داونا بداوئک " که معنی آن ( خداوندا ما را به شفای خود شفا ده و به دوای خود ما را مداوا فرما) که بدون شک در ارتباط با مریض بودن اولجایتو است و در همان ایوان برای اولین بار با آیه ای در ارتباط با مرگ روبرو می شویم که با رنگ قرمز آیه" کل من علیها فان " چندین بار تکرار شده است. وجود این آیه بدون شک نشانه در گذشت سلطان اولجایتو بوده است و می توان گفت که تا این قسمت ایجاد تزئینات روی گچ در زمان اولجایتو بوده است و ادامه کار مربوط به زمان ابو سعید بهادر خان می باشد.